Zawierając związek małżeński, zapewne żaden z małżonków nie zakłada, że kiedyś ich małżeństwo może się rozpaść. Powodów rozpadu małżeństwa może być wiele, ale aby uzyskać rozwód konieczne będzie wykazanie przez Sądem, że pomiędzy małżonkami nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Są to dwie pozytywne przesłanki orzeczenia rozwodu.
Z trwałym rozkładem pożycia małżeńskiego mamy do czynienia wówczas, gdy doświadczenie życiowe pozwala przyjąć, iż na tle konkretnej sprawy powrót małżonków do pożycia nie nastąpi. Natomiast zupełny rozkład pożycia małżeńskiego nastąpi wtedy, gdy wszystkie więzy łączące małżonków, tj. duchowe, fizyczne i gospodarcze uległy zerwaniu.
Obydwie przesłanki, tj. trwałość i zupełność rozkładu pożycia małżeńskiego muszą wystąpić łącznie, aby Sąd mógł wydać orzeczenie rozwiązujące małżeństwo przez rozwód.
Jednakże Sąd nie wyda orzeczenia o rozwodzie nawet jeśli będą spełnione ww. przesłanki, a wystąpi chociaż jedna z niżej wskazanych okoliczności (tzw. negatywne przesłanki rozwodu):
1. jeżeli wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków (np. rozwód spowoduje osłabienia więzi z dziećmi tego z małżonków, przy którym dzieci nie pozostaną)
2. jeżeli rozwód byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego innymi niż dobro małoletnich (np. gdy jeden z małżonków jest nieuleczalnie chory, wymaga pomocy współmałżonka i rozwód stanowiłby dla niego rażącą krzywdę);
3. jeżeli rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyraził zgodę na rozwód albo małżonek nie wyraził zgody na rozwód, ale jego odmowa jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.